Voor mijn kind.


Naast het gegeven dat het ontwikkelen van een verslaving samenhangt met een mogelijk erfelijkheid risico, is de aanzet er toe iets wat vaak plaats vind op jonge leeftijd. En soms dragen wij, als opvoeders en de maatschappij, daar onbewust aan bij.

Het gedrag wat we vaak zien is vaak de uiting van onderliggende problematiek. Zaken die soms bekend zijn of diagnoses die gegeven zijn, maar vaak onderhuids de motor kunnen zijn voor het ontwikkelen van een verslaving. Juist in die fase van ontwikkeling zit de ruimte voor verandering waarbij erger kan worden voorkomen. Onwetendheid door het ontbreken van de juiste kennis is achteraf een vaak gehoorde klacht. Daar helpen we graag bij!

Juist tijdens de ontwikkeling van het brein!

Als ouder/ verzorger bent u in de belangrijkste fases van het ontwikkeling van het brein, verantwoordelijk voor uw kind. U bepaald dus deels waar u kind mee in aanraking komt. Maar hieraan is een grens. Steeds vaker zal uw kind op ontdekking gaan zonder dat u daarbij bent. Denk daarbij aan de middelbare school en alle "verleidingen van middelen" die zij daar ongetwijfeld zullen tegenkomen. Welke invloeden zullen vrienden hebben in die periode? Hoe bereid ik hun daar op voor en waar ligt mijn verantwoordelijkheid?

Maar ook thuis kan e.e.a. al snel ontdekt worden. Denk hierbij aan gamen, social media, telefoon en pc gebruik. Onschuldig in het begin, en soms ook erg makkelijk, maar de gevolgen kunnen net zo desastreus zijn als alle andere vormen van verslaving! Als ik uitleg aan ouders hoe een verslaving zich ontwikkeld en kan ontstaan, hoor ik vaak dat men dit niet wist en men het dan zeer zeker heel anders had willen aanpakken. In veel gevallen worden er ,onbewust, verkeerde maar absoluut goed bedoelde zaken toegestaan of onderschat.

Door u hier over te informeren, willen we voorkomen dat u zichzelf misschien later verwijten gaat maken over sommige beslissingen en toegestane vrijheden.

Let wel ! U bent nooit verantwoordelijk voor een mogelijke situatie later, daarvoor is meer nodig, maar door het proces beter te begrijpen kan u hen gedegen en eerlijk informeren over de risico's. En daar begint het mee.....kennis van zaken. Zo'n eerlijke boodschap komt beter aan dan zeggen dat iets niet mag omdat....?

 

Verslavings gevoelig?

Een veel gehoorde term die men vaak gebruikt om eigen gedrag te verklaren bij het gebruiken van middelen of handelingen, maar bestaat dit ook echt?

Ja, er zijn onderzoeken die aanwijzen dat bepaalde factoren er voor zorgen dat het ontwikkelen van een verslaving makkelijker wordt. Maar bij het vaststellen van deze zaken moet direct aangegeven worden dat het GEEN "garantie" is dat dit ook werkelijk gebeurd! Wat deze zaken zijn en wat je als ouder/ verzorgende hieraan kan doen willen we graag uitleggen. Omdat dit geen 1+1=2 is is het lastig om dit zo hier neer te zetten, maar denk bij mogelijke risico factoren aan de volgende zaken, of combinaties ervan, die er toe kunnen bijdragen de kans op het ontwikkelen van een verslaving vergroten.

- ADHD/ADD.

- Verslaving(en) in de familielijn.

- Vormen van (lichte) autisme.

- Impulsieve karakter trekken.

- Gedrag stoornissen.

 

Gewoon verbieden !

Met deze aanpak zullen op korte termijn wellicht resultaten worden geboekt, maar hoelang ga je dat volhouden? Bij alle opvoedkundige problemen blijkt dat verbieden van iets de resultaten op langere termijn weinig effect hebben. Dit is wel iets anders dan regels stellen! Het belangrijkste hierbij is: Is dit wel te controleren en werkt dit niet "stiekem gedrag" in de hand?

Nieuwsgierigheid is een fenomeen dat ieder kind kent. Gelukkig, anders leer je ook niets nieuws. Maar hoe maak je dan het onderscheid hierbij t.a.v. het omgaan met middelen en handelingen die tot een verslaving kunnen ontwikkelen? Zeker als de gevolgen ervan misschien pas op langere termijn, en vaak te laat, merkbaar zijn maar juist de basis ervoor op jonge leeftijd wordt gelegd. Helemaal als er sprake is van mogelijke verslavingsgevoeligheid.

Daarover ga ik graag met u in gesprek. Niet op te vertellen wat u MOET doen. Maar wellicht kan ik door e.e.a. te verduidelijken, u nog bewuster maken. En door sommige hardnekkige en onware mythes rondom dit onderwerp weg te nemen, u nog meer handvatten te geven. Alles om goed bedoelde maar averechts werkende adviezen te voorkomen naar uw kind.

 

Investeren in kennis en de toekomst van uw kind.

 

Maar ook als u zich nu zorgen maakt om uw kind en zijn of haar gedrag. Door mijn ervaring met deze groep, en als onafhankelijke maar ervaringsdeskundige, is het aangaan van een gesprek met hen vaak heel verhelderend. Door te erkennen en herkennen maar ook door onpartijdig hierin te staan en vooral zonder te oordelen en in vertrouwen te luisteren, kunnen zaken zich ten goede keren. Voor alle betrokkenen.