Met wie heeft u te maken.
Frank van Milaan
Mei 1966
Getrouwd en trotse vader van 2 dochters. Een afwisselend arbeidsverleden onder meer als commercieel/ technisch adviseur en verschillende leidinggevende functies in de bouw gerelateerde markt.
Sinds November 2013, na een klinische opname, "clean and sober". Naast oprichter en eigenaar van Maar Wat Nu, ook werkzaam geweest casemanager, counselor in de verslavingszorg en als voorlichter en vertrouwenspersoon bij Stichting Be Aware.
Mijn verslaving
"In 2013 is bij mij de diagnose verslaafd vastgesteld.
Na vele jaren van ontkenning en de machteloosheid hier iets aan te doen, werd, na opname in een kliniek, door specialisten aan mij bevestigd wat anderen al jaren zagen en vermoeden".
In een periode, die meer dan 25 jaar moet zijn geweest, werd een verslaving aan alcohol ontwikkeld met een bijna fatale afloop op meerdere vlakken. Momenteel leid ik een geheel ander leven .
Anders, maar zoveel beter!
Soms een hele opgave en moeilijk, maar zo vele malen beter dan een leven in actieve verslaving.... Voor mijzelf en voor mijn directe omgeving
Ervaring. "Been there, done that"
Omdat het ontwikkelen van een verslaving in stappen gaat, is het met mijn eigen ervaring zoveel makkelijker om veel van deze fases te herkennen en erkennen! Uiterlijke symptomen zijn door anderen goed te beoordelen en te constateren maar velen, vaak kleine dingetjes, zijn voor een ervaringsdeskundige veel eerder een duidelijk signaal.
"Been there, done that..." is hier zeker van toepassing. Dat laatste is een meerwaarde voor iemand die twijfelt aan zijn eigen situatie maar ook een bevestiging voor die gene in zijn of haar omgeving die iets vermoed. Hiermee kan ook belangrijke tijdwinst gepakt worden. Stiekeme, en soms bizarre, leefstijlen die men er op na gaat houden en al die "balletjes in de lucht houden" worden sneller herkend en....het gaat gewoon een keer fout. Goed fout!
En dat wil ik proberen te voorkomen. Het liefst zo snel als mogelijk....
Motivatie
Nadat ik te horen kreeg dat ik eigenlijk ziek bleek te zijn, vielen er vele puzzelstukjes voor mij, en mijn omgeving, langzaam in elkaar. "Zie je wel, ik doe hartstikke gek, maar ik ben het niet!..." was mijn opluchting. Maar wat ik ook snel merkte was dat ik misschien veel eerder geholpen had willen worden als ik eerder kennis over mijn ziekte had gehad.
Stoppen met gebruiken is een eerste vereiste en moeilijk. Maar het kan! En dat hoeft niet alleen.
Vooral voor de naasten van iemand met een verslaving is die essentiële kennis zo belangrijk. Reeds opgelopen schades zullen niet verdwijnen, absoluut niet. Maar vaak ontstaat er wel enig begrip en wat ruimte naar die ander.
Door u duidelijke handvatten te geven en te blijven motiveren kan de weg naar een verandering worden gevonden. Voor u of uw naaste.
Al is het maar als laatste poging.